مردی که مظنون به خیانت به آن فرانک به نازی ها بود، پس از 77 سال شناسایی شد
صادره به تاریخ، صادره در تاریخ، تاریخ صدور:
یک تحقیق شش ساله سرد در مورد خیانت آن فرانک یک مظنون راز شگفت انگیز را شناسایی کرد که چگونه نازی ها مخفیگاه یک دفتر خاطرات معروف را در سال 1944 پیدا کردند.
آن و هفت یهودی دیگر پس از نزدیک به دو سال پنهان شدن در یک ضمیمه مخفی در بالای انباری در کنار کانال در آمستردام توسط نازی ها در 4 اوت همان سال کشف شدند. همه تبعید شدند و آن در ۱۵ سالگی در اردوگاه برگن بلسن درگذشت.
تیمی که شامل وینسنت پانکوک، مامور بازنشسته FBI و حدود 20 مورخ، دانشمندان پزشکی قانونی و متخصصان داده است، یک چهره نسبتاً ناشناخته، دفتر اسناد رسمی یهودی، آرنولد ون دن برگ، را به عنوان مظنون اصلی در مخفیگاه شناسایی کردند.
برخی دیگر از کارشناسان تاکید کردند که شواهد علیه او قانع کننده نیست.
یکی از اعضای تیم تحقیقاتی پیتر ون تویسک گفت که شواهد مهم جدید یادداشتی بدون امضا به پدر آن، اتو بود که در یک پرونده تحقیقاتی قدیمی پس از جنگ یافت شد و به طور خاص به ون دن برگ اشاره کرد و ادعا کرد که او اطلاعات را درز کرده است.
در این یادداشت آمده بود که ون دن برگ به آدرس‌هایی که یهودیان به عنوان عضو شورای یهودیان زمان جنگ در آمستردام مخفی شده بودند، دسترسی داشت و برای نجات خانواده‌اش فهرستی از این آدرس‌ها را به نازی‌ها تحویل می‌داد.
توئیسک گفت که تنها چهار نام از 32 نام اصلی پس از تحقیقات باقی مانده است و ون دن برگ مظنون اصلی است.
بازرسان تأیید کردند که اتو، تنها عضو خانواده ای که از جنگ جان سالم به در برد، از این یادداشت اطلاع داشت، اما ترجیح داد هرگز درمورد آن در ملاء عام صحبت نکند.
ون توئیسک حدس می‌زند که دلایل ساکت ماندن فرانک در مورد این اتهام احتمالاً این است که او نمی‌تواند مطمئن باشد، درست است، نمی‌خواهد اطلاعاتی که می‌تواند به یهودستیزی بیشتر دامن می‌زند، عمومی شود، و اینکه او اینطور نیست. نمی خواهند سه دختر وان روز برگ به کاری متهم شوند که ممکن است پدرشان انجام داده باشد.
ون توئیسک گفت که اتو در آشویتس بود. او می‌دانست که افراد در شرایط سخت گاهی کارهایی می‌کنند که از نظر اخلاقی قابل توجیه نیست.»
در حالی که سایر اعضای شورای یهودیان در سال 1943 تبعید شدند، ون دن برگ موفق شد در هلند بماند. او در سال 1950 درگذشت.
اریک سامرز، مورخ مؤسسه هلندی NIOD برای تحقیقات جنگ، هولوکاست و نسل کشی، این تحقیقات گسترده را ستود، اما در مورد نتیجه گیری آن تردید داشت.
او نقش محوری یادداشت ناشناس را در استدلال های ون دن برگ برای مسئولیت زیر سوال برد و گفت که تیم فرضیاتی در مورد مؤسسات یهودی زمان جنگ در آمستردام مطرح کرده بود که توسط سایر تحقیقات تاریخی پشتیبانی نمی شد.
به گفته سامرز، دلایل زیادی وجود دارد که چرا ون دن برگ هرگز اخراج نشد زیرا "او مردی بسیار با نفوذ بود."
"نازی ها در نهایت مسئول هستند"
میپ گیس، یکی از یاران خانواده، دفتر خاطرات آن را تا زمان بازگشت اتو نگه داشت و آن را برای اولین بار در سال 1947 منتشر کرد. از آن زمان به 60 زبان ترجمه شده و تخیل میلیون ها خواننده در سراسر جهان را مجذوب خود کرده است.
بنیاد خانه آن فرانک در بررسی پرونده سرد شرکت نداشت، اما اطلاعات آرشیو خود را برای کمک به اشتراک گذاشت.
رونالد لئوپولد، کارگردان، گفت این مطالعه "اطلاعات مهم جدید و یک فرضیه قانع کننده را ایجاد کرد که مستحق تحقیقات بیشتر است".
با استفاده از تکنیک های تحقیقاتی مدرن، یک پایگاه داده پایه با لیستی از همکاران هلندی، خبرچین ها، اسناد تاریخی، پرونده های پلیس و تحقیقات قبلی برای کشف سرنخ های جدید گردآوری شد.
ده ها سناریو و مکان مظنونان بر اساس آگاهی از مخفیگاه، انگیزه و احتمال، برای شناسایی خائن، روی نقشه تجسم شد.
نتایج این مطالعه جدید در کتابی به قلم رزماری سالیوان، نویسنده کانادایی با عنوان "خیانت آن فرانک" منتشر خواهد شد که روز سه شنبه منتشر خواهد شد.
مدیر سازمان یهودی هلندی CIDI، که با یهودی ستیزی مبارزه می کند، به رویترز گفت که امیدوار است این کتاب ایده ای از شرایط جمعیت یهودی آمستردام در طول جنگ ارائه دهد.
اگر این به «یهودیان این کار را کردند» تبدیل شود، مایه تاسف خواهد بود. هانا لودن از CIDI گفت نازی ها در نهایت مسئول هستند.
(رویترز)
[ad_2]