قهوه از برزیل: راهنمای دانستن همه چیز در مورد این قهوه

چگونه یک قهوه ایرلندی واقعی درست کنیم؟

مطمئناً با این اصطلاح که در منوی رستوران های خاص یافت می شود آشنا هستید: قهوه ایرلندی.

اما آیا واقعاً می‌دانید یک قهوه واقعی ایرلندی چه ظاهر و طعمی دارد؟

اگر شما هم انتظار دارید یک نوشیدنی سه فاز از طریق نی بنوشید، خب اشتباه می کنید، همه چیز را برای شما توضیح می دهیم.

قهوه ایرلندی فرانسوی را از حافظه خود پاک کنید و به دستور پخت واقعی آن توجه داشته باشید.

قهوه ایرلندی فرانسوی

قهوه ایرلندی همانطور که در فرانسه می شناسیم هنوز آینده روشنی در پیش دارد. 3 طبقه نوشیدنی با رنگ های مختلف به خوبی با روحیه فرانسوی ها تثبیت شده است.

و یک لایه دوباره روی آن قرار می دهند و تاکید می کنند که قطعات باید کاملاً از هم جدا شوند.

شیشه

باید شفاف باشد تا بتوانیم 3 طبقه را به وضوح تجسم کنیم. شکل آن مهم نیست، ما یک لیوان مخصوص این کوکتل داغ نداریم.

قهوه شیرین

در بالا، قهوه شیرین شده را پشت یک قاشق غذاخوری ریخته تا با قهوه مخلوط نشود.

خامه فرم گرفته شیرین

در اینجا نیز بسته به کافه و سرور، رویه خامه ست ممکن است کاملاً متفاوت باشد. ما اغلب خامه فرم گرفته، شیرین شده یا غیر شیرین، یا حتی خامه فرم گرفته را با یا بدون شکر می یابیم.

قهوه ایرلندی واقعی

اولین چیزی که با دیدن یک قهوه ایرلندی واقعی یک فرانسوی را شوکه می کند این است که قهوه بدون نی سرو می شود. حداقل، دیگر از خودمان سؤال بازیافت آن را نمی پرسیم.

سؤال دوم در مورد رنگ قهوه ایرلندی است، رویه آن مشکی است با نوعی فوم سفید اما نسبتا صاف.

در طعم، ما مطلقاً عطرهای شناخته شده در فرانسه را پیدا نمی کنیم. از طرف دیگر، از یک مؤسسه به مؤسسه دیگر، ما همان قهوه ایرلندی را پیدا می کنیم، برخلاف این کوکتل ویسکی فرانسوی، تفاوت طعم بسیار کمی وجود دارد.

شیشه

چندین شکل لیوان وجود دارد که مخصوص قهوه ایرلندی طراحی شده است، اما بیشترین استفاده در ایرلند لیوان شفاف است. مجهز به دسته است که به شما امکان می دهد بدون صبر کردن برای خنک شدن لیوان بنوشید.

قبل از تهیه قهوه ایرلندی، لیوان باید گرم شود. داخل آن آب جوش بریزید و با قاشق دسته بلند هم بزنید. بنابراین قاشق در همان زمان گرم می شود.

قهوه

این یک قهوه فیلتر است، یک قهوه فرانسوی، قهوه ای که ما آن را به نفع دستگاه پرکولاتور یا دستگاه غلاف در فرانسه رها می کنیم.

این قهوه که برخی آن را آب و قهوه می نامند، اساس قهوه ایرلندی است. مارک مهم نیست، باید خوب و عاری از تلخی باشد.

پس از خالی کردن آب از لیوان، آن را 5/6 از قهوه پر کنید. در بالای لیوان باید حدود 2 سانتی‌متر فضای بلا استفاده باقی بماند.

قند

شکر باید قهوه ای باشد، از نیشکر، تصفیه نشده است. از قاشق مخصوص قهوه ایرلندی استفاده کنید، 2 قاشق شکر داخل قهوه بریزید و هم بزنید تا حل شود.

شیرین کردن قهوه قبل از پایان پخت و پز قهوه ایرلندی، به کرم اجازه می دهد تا به حالت تعلیق در بالای نوشیدنی باقی بماند. همانطور که مخلوط قهوه و ویسکی متراکم تر از خامه می شود، دومی جریان پیدا نمی کند.

کرم رنگ

خامه را باید کمی هم زد و مهمتر از همه شیرین نشود. بدون خامه فرم گرفته، بدون نیاز به تزیین خامه با تکه های بیسکویت یا کاکائو تلخ.

خامه را به آرامی و بدون تکان دادن یا پشت قاشق روی لبه لیوان بریزید تا در کوکتل قهوه و ویسکی فرو نرود.

اگر تا این حد به نوشیدنی سیاه فرود بیاید، اثری پاک نشدنی در آنجا به جا می گذارد. این نقص ناخوشایند است، به خصوص اگر لنزهای دیگر به خوبی ساخته شده باشند.

بدون نی بنوشید

اگر کمی گرم است یا برای تثبیت آن، مستقیماً از لیوان بنوشید، با یک دست آن را با دسته و با دست دیگر بگیرید.

نرمی و طراوت کرم روی لبه لب ها به تدریج با قدرت مخلوط شیرین قهوه و ویسکی داغ ترکیب می شود.

نوبت شماست

اکنون همه چیز را در مورد قهوه واقعی ایرلندی (4) یا قهوه ایرلندی (5) می‌دانید. هیچ چیز مانع از ادامه تولید یک نوشیدنی 3 رنگ نمی شود، اما دیگر آن را قهوه ایرلندی نمی نامید، بلکه یک کوکتل داغ تهیه شده از قهوه یا ویسکی است.

به یاد داشته باشید که کیفیت و کمیت مواد برای بازگرداندن طعم یکسان مهم است: قهوه صافی، شکر قهوه ای، ویسکی بدون ذرت یا بیلی، خامه، یک قاشق بلند و یک لیوان ساقه دار دسته دار.

شما هم نمی توانید بگویید: "من قهوه مناسب ندارم"، زیرا در بدترین حالت، اگر دستگاه قهوه ساز فیلتری ندارید، می توانید از فوری یا حتی غلاف استفاده کنید.

تاریخچه قهوه ایرلندی

قهوه ایرلندی توسط سرآشپز ایرلندی جو شریدان در سال 1942 در پایگاه هوایی فوینز (فرودگاه بین المللی شانون فعلی) در خارج از لیمریک، ایرلند تأسیس شد.

داستان از این قرار است که یک پرواز عصر بعد از تلاش برای رسیدن به نیویورک در طی یک طوفان زمستانی به فرودگاه بازگشت. شریدان رستوران جدید فرودگاه را اداره کرد و اولین دور قهوه های ایرلندی را برای آن مسافران سرگردان ترکیب کرد.

این نام با مبادله زیر ایجاد شد:

مسافر آمریکایی متعجب گفت: هی رفیق، آیا آن کافه برزیلی است؟ جو گفت: نه، این قهوه ایرلندی است.

قهوه ایرلندی بسیار محبوب بود و به یک نوشیدنی معمولی در فرودگاه تبدیل شده است.

در سال 1952، سفرنامه نویسی به نام استانتون دلاپلان این دستور غذا را به ایالات متحده آورد. او آن را مورد توجه یک بارمن به نام جک کوپلر در هتل بوئنا ویستا در سانفرانسیسکو قرار داد.

هنگامی که کوپلر سعی کرد نوشیدنی را درست کند، کرم همچنان جاری بود، بنابراین او به منبع سفر کرد تا روش درست تهیه این نوشیدنی قهوه جدید را بیاموزد. همانطور که داستان پیش می رود، او در نهایت به جو شریدان پیشنهاد شغلی در کافه آمریکایی بوئنا ویستا داد که در آنجا همیشه می توانید قهوه عالی ایرلندی تهیه کنید.

اسپرسو میکر