کروناویروس و آمریکا در ویتنام سندرم

امروز نشانه 45 سالگرد پایان جنگ ویتنام.

اگر نه برای COVID-19 مسلط عناوین وجود دارد که به طور معمول یک سراسیمگی از مقالات خاطر سپردن است که یادآوری مناسبت مهم یکی پس از دوم هندوچین جنگ دوم طولانی ترین درگیری نظامی برای ایالات متحده و یکی از اولین بار آن را از دست داد (هر چند جنگ بود و هرگز اعلام رسمی توسط کنگره).

که تاریخ برای همیشه حک در تاریخ علائم سیطره آمریکا و متفقین در جنوب ویتنام شمالی توسط کمونیست ها یک نتیجه خیره کننده به یکی از شرم آور ترین اشتباهات در خارج از کشور. الهام بخش خشونت ناآرامی و اضطراب و آتش زدن به همان اندازه در هم شکسته داخلی تصویر از ایالات متحده آمریکا به عنوان یک کشور صلح آمیز لیبرال دموکراسی است.

از سال 1975 "ویتنام" شباهتها را خالی از سکنه آمریکا خیالی به آینده را هر زمان با انتقام. اما Covid-19 تغییرات معمول اسکریپت و روایت مربوط به فراموش نشدنی جنگ بازنویسی آن مشکل میراثی برای ما زمان بار.

هنگامی که مغلوب ساختن پیشی جستن marshalled اقتدار خود را به مبارزه با کروناویروس به عنوان یک "زمان جنگ رئیس جمهور" این آورده سطح دیگری به خود را قبل از پیشنهادهای به نیکسون. وجود دارد تقریبا وهم آور شباهت به افزایش فعالیت پرورش تحت دو پلاریزه استیضاح رئیس جمهور. نیکسون با بهره برداری از جنگ ویتنام به پیروزی گشتند و بسیاری از حدس و گمان اگر مغلوب ساختن پیشی جستن همان را انجام خواهد داد با تاج-باتلاق. با وجود این در نظر گرفته شده را از رهبران unwinnable جنگ دور تراشه در آمریکا را جهانی ایستاده و "مغلوب ساختن پیشی جستن ویتنام" (COVID-19) وعده می تواند به انجام همان.

تحت امریکا تکرار "ویتنام سندرم" کشور را نگه می دارد در مقایسه با هر طولانی تفرقه جنگ به آن گذشته درگیری در جنوب شرقی آسیا. آمریکا جنگ در عراق و افغانستان و حتی لقب مفسران به عنوان "یکی دیگر از ویتنام است."

جنگ علیه coronavirus این قاعده مستثنی نیست. دو روز قبل از سالگرد برای چه پناهنده ویتنامی تماس "سقوط سایگون" آمریکا مرگ و میر بیش از تعدادی از جانبازان که جان خود را در مبارزه با. یک ماه قبل از آن رسانه های به رسمیت شناخته شده تعدادی از coronavirus و میر مربوط به بیش از 3000 نفر که گذشت از 9/11 حملات. ترسناک است که آمار افزایش یافت و به ارتفاع بیشتر و تراژدی با یک ویرانگر تلفات در زندگی است. به عنوان کانون همه گیر ایالات متحده تا به حال میزان مرگ و میر که به مراتب بیشتر هر کشور دیگری در جهان از جمله چین که در آن شیوع اول به نظر می رسد.

همانطور که بیشتر اجساد انباشته شده تا رسانه ها و کاربران رسانه های اجتماعی تبدیل به اعداد مرحوم در ویتنام به توضیح ما از دست دادن نبرد با COVID-19. یک op-ed قطعه ای در واشنگتن پست این گسله در مجاورت نظر فنی تخمگذار کردن تفاوت بین یک جنگ چریکی مبارزه در جنگل ها و آسیب شناختی یکی از با تمرکز بر امنیت زیستی.

خبرنگاران نمی حفر کردن عمیق به همین دلیل است که ایالات متحده هنوز هم فراخوانی نام یک شکست خورده جنگ به شکل روایت در اطراف یک جدید کابوس. در نیویورک تایمز قطعه, نویسنده و علمی Nguyen Viet به رسمیت می شناسد که آمریکا استثنایی در خطر است و آن را به سختی می تواند صدمه ندیده.

او می نویسد: "اگر توهم شکست ناپذیری خرد شده برای هر بیمار که زنده می ماند در نزدیکی کشنده تجربه پس از آن چه ممکن است پس از مرگ COVID-19 اسطوره که ما بهترین کشور روی زمین است."

جنگ های چند طرفه امور و ایالات متحده تنها به خاطر آن طرف داستان.

در ضمن ویتنامی آمریکایی ها نگه دارید و از یک زاویه دیگر. در Facebook پست رمان نویس Monique Truong نوشت: این نقد در امریکا تاریخی amnesia: "در آستانه مارس 30, من به شما التماس به قبول WH است [کاخ سفید] فریم از COVID-19 به عنوان یک جنگ است. آیا استفاده از جنگ به عنوان یک سنج برای زندگی از دست رفته به خصوص زمانی که بدن تعداد از جنگ ویتنام بود بیش از 3 میلیون نه فقط 58,220 آمریکایی که درگذشت. COVID-19 یک بیماری همه گیر."

مطالعات قومی محقق ین لو Espiritu در کتاب "خونریزی" به یاد می آورد که اصل "body count" در طول جنگ ویتنام با اشاره به روزانه شمارش جان ویتنامی "مبارزان دشمن" که در آن بالاتر مرده شمارش اعلام شد یک پیروزی نظامی. او می گوید که تشریفاتی بدن شمارش باید همیشه تحریک سوال در مورد چه تعداد و چه کسی است که شمارش نیست.

زمانی که رسانه های عجیب و تلفیق آن (آمریکا) تعداد بدن در ویتنام که از این بیماری همه گیر ما باید از چه کسی یاد شده است و یا فراموش شده است. مارتین لوتر کینگ جونیور و دیگران انتقاد از دخالت آمریکا را در ویتنام و همچنین کامبوج و لائوس را دیدم "جنگ" به عنوان یک بیماری که علائم نهفته در امپریالیسم و نژاد پرستی و اقتصادی سلب مالکیت. واقعی بازماندگان از این فقر و به حاشیه رانده شده و استعمار. به آدرس علائم بیماری از طریق لفاظی های جنگ بدون مقابله با آن علل ساختاری یا ریشه در خدمت به گسترش بیشتر ویرانی (و دروغ).

وقتی هانوی دولت کمونیستی گزارش مرگ توسط COVID-19 به پایان رسید و اجتماعی خود فاصله proscriptions در جمهوری خلق ویتنام یک کاربر توییتر در زمان جنگ ویتنام قیاس به آن حد منطقی: "شما چه انتظار از ویتنام است ؟ Lmao [laugh my ass off] آنها را شکست داد و ایالات متحده آمریکا."

زبان جنگ با تعریف belligerents ممکن است به نظر می رسد مناسب برای صحبت کردن از شرایط اطراف مرموز پاتوژن اما آن را می گوید جمعی نیاز به ایجاد حس هرج و مرج—در حالی که بسیج احساسات عمومی و منابع ملی.

در همان زمان آن را به ارمغان می آورد ساده چشم انداز ژئوپلتیک در همه چیز و باعث بی وقفه "تحت محاصره" ذهنیت در اطراف "نامرئی دشمن" می شود آن را کمونیسم یا coronavirus. این رزمی استعاره دنبال روانشناس آبراهام مزلو یاد خودداری کنند "اگر همه شما باید یک چکش همه چیز به نظر می رسد مانند یک ناخن."

آینده مبارزه با بیماری های همه گیر می تواند تعریف دوره جدیدی از جنگ است. با گذشت زمان مردم ممکن است سعی کنید برای یاداوری این زمان همه گیر به عنوان چیزی که شکسته انتظارات برای آمریکا عظمت و کاهش جایگاه های بین المللی از ایالات متحده بسیار شبیه به جنگ ویتنام بود. شاید در معوج حرکت به راه این "جنگ" اشک ما را روان و ریپ جدا از بافت اجتماعی آنها را از آن تماس بگیرید "Syndrome Coronavirus." یا شاید آنها را یک بار دیگر بازگشت به شبح جنگ ویتنام.

طولانی Bui استادیار در جهانی و بین المللی مطالعات گروه در دانشگاه کالیفرنیا در ارواین.

tinyurlis.gdu.nuclck.ruulvis.netshrtco.de