بهترین گیتاریست دنیا + خلاصه ای از فعالیت ها و زندگی نامه

سبک کدام نوارنده را می پسندید؟(بهترین گیتاریست دنیارا انتخاب کنید)

لیونا بوید

این گیتاریست کلاسیک متولد لندن و بزرگ شده در تورنتو در دهه 70 هم یک حس موسیقی بود و هم یک شهرت تلویزیونی. او که به عنوان "بانوی اول گیتار" معرفی شد، اولین مورد حمایت آندرس سگویا بود و در سال 1975 نقش کارنگی هال را بازی کرد. بوید بعداً به چهره ای آشنا در تلویزیون کانادا تبدیل شد (و اگرچه در آن زمان چندان شناخته شده نبود، اما شریک عاشقانه نخست وزیر ترودو). بسیاری ضبط‌های کلاسیک او را ترجیح می‌دهند، که بهترین آنها در جلد استاد قرن بیستم او منتشر می‌شود، اما او به تدریج به سمت موسیقی عصر جدید رفت و پس از یک بیماری عصبی که نوازندگی او را تحت تأثیر قرار داد، بیشتر به آواز روی آورد. او می توانست بهترین گیتاریست دنیا باشد

امیلی رملر

مانند اکثر گیتاریست‌های نیوجرسی، رملر با نواختن راک بزرگ شد، اما دنیای او پس از تحصیل در کالج موسیقی برکلی و کشف موسیقی چارلی کریستین و وس مونتگومری باز شد. به زودی، او به یکی از بزرگ ترین نوازندگان گیتاریست مدرن در سنت باپ تبدیل شد که با لحنی روان و تخیل بی حد و حصر به استانداردها نزدیک شد. رملر در طول دوران کوتاه حرفه‌ای خود، با همکاری با افرادی مانند لری کوریل و آسترود گیلبرت، به‌طور پرباری ضبط کرد. او همچنین در طول اقامت کوتاه خود در نیواورلئان با چند گروه فانک و آر اند بی نوازندگی کرد، اگرچه هیچ ضبطی باقی نماند. مانند مونتگومری، او خیلی زود ما را ترک کرد، و ما فقط می‌توانیم تعجب کنیم که اگر اعتیاد او را در 32 سالگی نمی‌گرفت، چه کاری می‌توانست انجام دهد او واقعا لایق لقب بهترین گیتاریست دنیا بود

ممفیس مینی

یکی از اولین پیشگامان انتخاب، لیزی داگلاس (که بیشتر با نام ممفیس مینی شناخته می شود، نحوه نواختن گیتار و بانجو را به خود آموخت و در صحنه افسانه ای بلوز خیابان بیل در ممفیس، دندان هایش را برید. کلمبیا، چکر، دکا و اوکه - او برای همه آنها رکورد زد و نقش مهمی در شهرنشینی بلوز داشت. این زن بلوز زن نترس که به راحتی یکی از بهترین گیتاریست دنیا در تاریخ است، حتی در بسیاری از مسابقه های کاتینگ با بزرگان بلوز، بیل برونزی و مادی واترز روبرو شد - و برنده شد.

الیزابت کاتن

این نوازنده پیشرو فولک و بلوز سبک متمایز خود را به طور تصادفی ایجاد کرد. الیزابت کاتن چپ دست بود اما در ابتدا با وارونه کردن بانجو برادر راست دستش نواختن را یاد گرفت. هنگامی که او به گیتار روی آورد، هنوز غرایز یک نوازنده بانجو را داشت و از آنجایی که ساز هنوز وارونه بود، سیم‌های باس را در حالی که از انگشت شست خود برای ملودی‌ها استفاده می‌کرد، انگشت می‌گرفت. تسلط بر این سبک از "پنه‌چینی" به‌ویژه سخت است، به همین دلیل است که هیچ دو نسخه‌ای از آهنگ امضای او، "قطار باری" کاملاً یکسان به نظر نمی‌رسند.

مادر میبل کارتر

مادر میبل که تأثیر قابل توجهی بر گیتار کانتری دارد، جایگاه خود را در بین بهترین گیتاریست دنیا به لطف ابداع سبکی به نام براش انگشت شست، لیس کلیسا، و معروف ترین، به عنوان چیدن خانواده کارتر به دست آورد. احتمالاً با الهام از تکنیک‌های بانجو، می‌بل از انگشت شست خود برای انتخاب آهنگی روی سیم‌های باس در حالی که ریتم‌هایی را روی سیم‌های بالاتر می‌نواخت، استفاده کرد. نتیجه باعث شد که این سه نفر به نظر برسد که چند گیتار پشتیبان آنها است. بزرگانی مانند داک واتسون، چت اتکینز و داماد نهایی او جانی کش همگی مورد توجه قرار گرفتند.

خواهر روزتا تارپ

نه، شیطان همه آهنگ های خوب یا حتی همه گیتاریست های بزرگ را نداشت. این هنرمند اولیه گاسپل که در رأس این لیست از بهترین گیتاریست‌های زن تاریخ قرار دارد، واقعاً بسیاری از آهنگ‌های تحریف‌شده‌ای را ابداع کرد که نوازندگان بلوز و راک بعداً از آن استفاده کردند - اما قبل از این کار، خواهر روزتا تارپ برخی از روان‌ترین آهنگ‌های آکوستیک را ضبط کرد. رکورد. در آهنگ 1945 «چیزهای عجیبی که هر روز اتفاق می‌افتند»، او مرزهای بین کانتری، جاز و انجیل را محو می‌کند و همه در خدمت برخی از شهادت‌های مقدس است. می‌خواهید شگفت‌زده شوید، به ویدیوی زنده اجرای «بالا بالای سرم (من موسیقی در هوا می‌شنوم)» را پیدا کنید. در تک‌آهنگ اصلی 1948 هیچ تک‌نوازی وجود ندارد، اما در این برداشت زنده، تقریباً در سال 1963، او کاملاً تک‌تکه می‌کند در حالی که یک گروه کر کامل دست می‌زنند. قبل از اینکه او فریاد بزند "بیایید دوباره این کار را انجام دهیم!" بله، خواهر، لطفا انجام دهید.

فرانک زاپا

به عنوان یک آهنگساز و نوازنده خود آموخته، فرانک زاپا، گیتاریست، رک و پوست کنده، به خاطر کمی عجیب بودن شهرت داشت. میل او به عجیب بودن را می توان حتی در نام فرزندانش دید: واحد ماه، دویزیل، احمد و دیوا. اما راک تقریبا کمدی و پارودی او نیز به طرز وحشتناکی خوب بود و می توانست بهترین گیتاریست دنیا باشد.